Ένα αθώο καθημερινό ψέμα μπορεί να εξελιχτεί σε χρόνια κατάσταση και να μετατραπεί σε ψυχική κατάσταση που λέγεται μυθομανία.
Τα άτομα που πάσχουν από μυθομανία λένε πολύ εύκολα ψέματα για το κάθε τι. Τα λένε δε με ιδιαίτερη ευκολία και φτάνουν στο σημείο να πιστεύουν τα ψέματα τους και οι ίδιοι. Η μυθομανία εμφανίζεται συχνά στους εφήβους ,συνήθως στην ηλικία των 15 και 16 ετών και αν δεν αντιμετωπιστεί και θεραπευτεί συνοδεύει το άτομο σε όλη την ενήλικη ζωή του. Εμπειρίες των παιδικών χρόνων, οικογενειακοί παράγοντες, τραύματα παιδικά σωματικά και ψυχικά ευνοούν την ανάπτυξη αλλά και την εδραίωση της μυθομανίας ως μιας μόνιμης ψυχικής κατάστασης του ατόμου.
Λόγοι που ενδέχεται να προκαλέσουν μυθομανία στους εφήβους:
- Αν στο οικογενειακό περιβάλλον βασιλεύει το ψέμα. Αν οι γονείς λένε ψέματα συστηματικά τότε τα παιδιά υιοθετούν τον ίδιο τρόπο συμπεριφοράς. Μαθαίνουν να ψεύδονται και το αντιμετωπίζουν ως κάτι άκακο και φυσιολογικό.
- Η συναισθηματική αλλά και σωματική κακοποίηση ενός παιδιού μπορεί να δημιουργήσει την ανάγκη δημιουργίας ενός φανταστικού κόσμου.
- Τραυματικά γεγονότα της παιδικής ηλικίας ενδέχεται να μειώσουν τόσο πολύ την αυτοεκτίμηση του παιδιού με αποτέλεσμα να έχει ανάγκη να λέει ψέματα για να νιώσει σημαντικό.
- Χτυπήματα ,τραύματα στο κεφάλι που μπορούν να προκαλέσουν αλλαγές στην λειτουργία του εγκεφάλου.
- Διαταραχή προσωπικότητας. Αντικοινωνική συμπεριφορά.
- Αδύναμος χαρακτήρας με ανασφάλειες. Τα αδύναμα και ανασφαλή άτομα ωθούνται στη μυθομανία κατά την προσπάθεια τους να γίνουν ευρέως αποδεκτά.
- Η ανάγκη να κρύψει την πραγματικότητα οδηγεί το παιδί στο να φορέσει μια μάσκα.
Τα παιδιά που λένε ψέματα δεν παραδέχονται ποτέ το ψέμα τους. Πιστεύουν ότι λένε την αλήθεια και προσπαθούν να πείσουν και τους άλλους για αυτά.
Γράφει η Κατερίνα Ζαγοραίου
