Ας ξεκινήσουμε με το ότι οι γονείς πρέπει να λένε ΟΧΙ στα παιδιά. Όσο και αν φοβούνται μη τα πληγώσουν, μη τους χαλάσουν το χατίρι και τους δημιουργήσουν ψυχολογικά τραύματα, πρέπει όταν είναι απαραίτητο, να λένε ΟΧΙ.
Πρέπει σίγουρα όλοι οι γονείς να λέμε ΟΧΙ σε θέματα ασφάλειας, όταν θέλουμε να το προφυλάξουμε, όταν θέλουμε να βάλουμε όρια, όταν δεν θέλουμε να γίνει κακομαθημένο και όταν το βλέπουμε να παραβιάζει τις αξίες και να μην έχει ήθος. Επιβάλλεται να λέμε ΟΧΙ αλλά να εξηγούμε τους λόγους της άρνησης μας και να δίνουμε εναλλακτικές επιλογές. Μόνο έτσι θα μπορέσει το παιδί να καταλάβει το σωστό και το λάθος, να διδαχτεί πράγματα, αξίες και ήθος αλλά και να προετοιμαστεί μέσα από την απογοήτευση και τη ματαίωση για την ενήλικη ζωή του.
ΟΜΩΣ χρειάζεται να υπάρχει μια ισορροπία.
Ούτε μόνο ΟΧΙ αλλά ούτε και συνέχεια ΝΑΙ. Δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις οικογενειών υπερτερούν τα ΝΑΙ με αποτέλεσμα τα παιδιά να αδυνατούν να ξεχωρίσουν το σωστό και το λάθος, να μεγαλώνουν σαν βασιλιάδες που όλοι γύρω τους ζουν , αναπνέουν και υπάρχουν μόνο για να ικανοποιούν τα αιτήματα τους , να μην έχουν σωστά κριτήρια στη ζωή τους και μεγαλώνοντας να δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στην κοινωνία των πολλών ΟΧΙ που ζούμε. Σε άλλες περιπτώσεις πάλι υπερτερούν τα ΝΑΙ με τον φόβο ότι το παιδί θα απορρίψει τον γονιό μεγαλώνοντας και θα φύγει μακριά του. Υπάρχουν όμως και εκείνες οι περιπτώσεις που τα ΟΧΙ λέγονται συχνά αλλά άδικα ,χωρίς αιτία και χωρίς δικαιολογία. Στις περιπτώσεις αυτές μόνο κακό μπορούν να κάνω στη ψυχολογία των παιδιών.
Σε ποιες περιπτώσεις όμως δεν είναι καλό να λένε οι γονείς ΟΧΙ; Πότε δηλαδή τα ΟΧΙ βλάπτουν;
- Δεν πρέπει να λέμε ΟΧΙ όταν δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τον λόγο της άρνησης μας.
- Όταν λέγεται ως ένδειξη αυταρχικότητας και εξουσίας.
- Όταν τα αιτήματα των παιδιών είναι απολύτως λογικά.
- Όταν το ΟΧΙ λέγεται επειδή απλά μας βολεύει .
- Όταν αυτό που αρνούμαστε τώρα το είχαμε υποσχεθεί νωρίτερα.
- Όταν έχει τελειώσει τις υποχρεώσεις του και αυτό που ζητάει δεν είναι και κάτι σπουδαίο.
- Όταν λέγεται με νεύρα και με έντονο τόνο.
Συμπέρασμα: Και τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ είναι απαραίτητα στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών . Ούτε πολλά ΝΑΙ χρειάζονται γιατί βλάπτουν, αλλά ούτε και πολλά ΟΧΙ άδικα και αδικαιολόγητα.
Γράφει η Κατερίνα Ζαγοραίου
www.paidimousagapo.gr
