Η συναισθηματική υπερφαγία αποτελεί ίσως και τη συχνότερη διατροφική διαταραχή και χαρακτηρίζεται από την τάση του ατόμου που πάσχει από αυτή να καταναλώνει συνήθως μεγάλες ποσότητες τροφής ως αντιστάθμισμα στα αρνητικά του συναισθήματα.
Συναισθήματα όπως θυμός, λύπη, έρωτας, απογοήτευση, έλλειψη αγάπης, ντροπή, έλλειψη φίλων, μοναξιά, άγχος μπορούν να οδηγήσουν πολλούς ανθρώπους σε υπερβολική κατανάλωση τροφής στην προσπάθειά τους να τα διαχειριστούν και να νιώσουν καλύτερα. Τι ισχύει όμως με τα παιδιά; Παρουσιάζουν και εκείνα διατροφικά επεισόδια υπερφαγίας όπως και οι ενήλικες; Προσπαθούν να νιώσουν χαρά, ικανοποίηση, ευχαρίστηση και ανακούφιση από τα αρνητικά συναισθήματα τρώγοντας μεγάλες ποσότητες φαγητού και μάλιστα με υψηλή θερμιδική αξία όπως είναι τα γλυκά, το junk food και γενικότερα οι ανθυγιεινές τροφές;
Και αν ισχύει αυτό πώς θα μπορέσουν οι γονείς να το αντιληφθούν; Τι πρέπει να προσέξουν; Ποιες είναι οι συμπεριφορές των παιδιών που πάσχουν από συναισθηματική υπερφαγία και θα πρέπει να μας υποψιάσουν;
Συνήθως τα παιδιά είναι σύντομα στο φαγητό, τρώνε γρήγορα για να συνεχίσουν το παιχνίδι τους ή άλλες δραστηριότητες. Έχουν όρεξη και επιθυμία για γλυκά και λιπαρά φαγητά αλλά δεν ζούνε για το φαγητό, δεν είναι η προτεραιότητα τους. Αν παρατηρήσετε όμως ότι το παιδί σας έχει συνδεθεί με το φαγητό περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε τότε μπορεί κάτι να μην πηγαίνει και τόσο καλά.
- Τα παιδιά που πάσχουν από συναισθηματική υπερφαγία τρώνε πολλές φορές την ημέρα χωρίς να ακολουθούν κάποιο πρόγραμμα.
- Τρώνε ακατάστατες ώρες.
- Προσπαθούν να φάνε κρυφά.
- Σηκώνονται πολλές φορές τη νύχτα και τρώνε.
- Όταν είναι θλιμμένα αναζητούν φαγητό και κυρίως γλυκά.
- Θέλουν να καταναλώνουν φαγητά με πολλές θερμίδες
- Αν και επιθυμούν συνέχεια το φαγητό νιώθουν ενοχές και ντροπή όταν τρώνε.
- Αυξάνεται συνεχώς το βάρος τους.
- Αντιμετωπίζουν τη βαρεμάρα με φαγητό.
- Το φαγητό αποτελεί προτεραιότητα τους.
- Τρώνε χωρίς να πεινάνε.
- Το φαγητό αποτελεί τρόπο διασκέδασης για εκείνα.
Η αλήθεια είναι ότι το φαγητό και κυρίως το λιπαρό αλλά και τα γλυκά λειτουργούν σαν ηρεμιστικό διότι εκκρίνονται νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο που προκαλούν ανακούφιση. Αλήθεια είναι επίσης ότι και εμείς οι γονείς χρησιμοποιούμε τα γλυκά και το junk food ως τρόπο επιβράβευσης των παιδιών ή τρόπο αντιμετώπισης της στεναχώριας και αυτό είναι λάθος .
Έχετε επιβραβεύσει ποτέ τα παιδιά σας με μια σαλάτα ή ένα πιάτο ρεβίθια; Η απάντηση είναι όχι!
Αυτό σημαίνει ότι και εμείς θα πρέπει να φροντίσουμε να μην δημιουργούμε στα παιδιά συναισθηματικές εξαρτήσεις με το φαγητό,να έχουμε ένα ισορροπημένο οικογενειακό διαιτολόγιο και οπωσδήποτε να παρατηρούμε τις όποιες διατροφικές αλλαγές παρουσιάζει το παιδί μας και να στρεφόμαστε στη βοήθεια των ειδικών όταν κρίνεται αυτό απαραίτητο.
Γράφει η Κατερίνα Ζαγοραίου