Βρήκα στη σχολική τσάντα του παιδιού μου ένα πακέτο με τσιγάρα.
Ο γιος μου είναι 15 ετών και πριν μερικές μέρες τακτοποιώντας τη τσάντα του έπεσε από μέσα ένα πακέτο με τσιγάρα. Ήταν κάτι που πραγματικά δεν το περίμενα γιατί ούτε τα ρούχα του μου μύριζαν ποτέ τσιγάρο ,ούτε και η αναπνοή του. Όταν επέστρεψε από το φροντιστήριο αποφάσισα να του μιλήσω. Του είπα πόσο στεναχωρημένη είμαι που βρήκα τα τσιγάρα και τον ρώτησα από πότε καπνίζει. Σαν να μη τρέχει τίποτα ο γιος μου ,απάντησε ότι καπνίζει εδώ και κάποιους μήνες και ότι απορεί που έχω στεναχωρηθεί ,αφού και εγώ και ο πατέρας του καπνίζουμε. Ένιωσα πολύ άσχημα πραγματικά. Μου έλεγε ξεκάθαρα ότι αφού δεν είναι απαγορευτικό για εμάς , δεν είναι και για εκείνον. Αφού είναι κάτι απλό για εμάς ,είναι και για εκείνον. Αφού δεν βλάπτει εμάς ,γιατί να βλάψει εκείνον;
Νιώθω τρομερές ενοχές. Φερθήκαμε επιπόλαια και δώσαμε το κακό παράδειγμα. Τι μπορώ να του πω τώρα και πως να απαιτήσω να σταματήσει να καπνίζει αφού καπνίζουμε και εμείς.Δεν ξέρω πως να το χειριστώ. Τι να κάνω και τι να του πω. Φταίμε εμείς που καπνίζει;
