Μαρτυρία μαμάς που Θέλει να κρατήσει την ανωνυμία της.
Ο γιος μου ήταν από μωρό πολύ ζωηρός και άτακτος, όμως από τότε που έγινε 7 χρονών η κατάσταση έγινε ανυπόφορη. Μιλά πάρα πολύ άσχημα σε εμένα, στον πατέρα του και στις αδελφές τους. Μας βρίζει χυδαία και έχει συνέχεια παράλογες απαιτήσεις. Δεν θέλει να πηγαίνει στο σχολείο και σχεδόν καθημερινά γίνονται καυγάδες προκειμένου να τον πείσουμε να πάει. Δεν θέλει να διαβάσει και όλη μέρα είναι μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή και παίζει παιχνίδια .Μας απειλεί συνέχεια ότι θα αρρωστήσει και θα πεθάνει. Λέει ότι δεν τον αγαπάμε και θέλει να μας εκδικηθεί. Μια φορά επιτέθηκε στην μικρή του αδελφή κρατώντας ένα ψαλίδι για να της κόψει τα μαλλιά με σκοπό να την τιμωρήσει που του πήρε μια μπάλα του. Έχει πάρα πολλά κιλά και αρνείται να κάνει δίαιτα και αν δεν του δώσουμε γλυκά αρχίζει να κλαίει και να λέει ότι δεν τον αγαπάμε. Δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω. Πηγαίνουμε σε Παιδοψυχίατρο με τον άντρα μου για να μας συμβουλεύει. Παρακολουθεί και το παιδί αρκετά συχνά αλλά δυστυχώς δεν αλλάζει κάτι. Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο.