ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΦΗΒΗΣ
Είμαι σε πολύ δύσκολη θέση και δεν ξέρω τι να κάνω. Πριν μια εβδομάδα γυρνώντας το βράδυ γύρω στις 9 από το φροντιστήριο είδα ένα αυτοκίνητο που έμοιαζε με του πατέρα ,σταματημένο δίπλα σε ένα πάρκο. Πλησίασα και είδα ότι ήταν όντως του πατέρα μου αλλά μέσα δεν ήταν κανείς. Μου έκανε τρομερή εντύπωση γιατί αυτή την ώρα ο πατέρας μου είναι στο ιατρείο του.Περίμενα λίγη ώρα αλλά δεν εμφανίστηκε κανείς. Σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο τη μητέρα μου και να της το πω αλλά καλώς ή κακώς δεν το έκανα. Αφού πέρασε μισή ώρα είδα τον πατέρα μου να βγαίνει από το πάρκο αγκαλιά με μία γυναίκα. Τρελάθηκα . Δεν ήξερα τι να κάνω και κρύφτηκα για να μη με δουν. Όταν επέστρεψα στο σπίτι δεν ήξερα τι να κάνω. Να το πω στη μητέρα μου ή να πάρω τηλέφωνο τον πατέρα μου; Δεν έκανα τίποτα. Είχα παγώσει. Σκεφτόμουν ότι αν το πω στη μητέρα μου θα γινόταν μεγάλος καβγάς στο σπίτι. Και αν τον έδιωχνε; Αν χωρίζανε; Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να συμβεί αυτό. Γύρω στις 11 γύρισε στο σπίτι ο μπαμπάς μου και είπε ότι είχε μια πολύ κουραστική μέρα γιατί είδε πολλούς ασθενείς στο ιατρείο του. Θα τρελαθώ. Δεν ξέρω τι να κάνω; Έχει περάσει μια εβδομάδα και δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν από τους δύο. Δεν θέλω να είμαι εγώ η αιτία χωρισμού. Τι να κάνω;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΜΑΣ ΑΘΗΝΑΣ
Κοριτσάκι μου…… τι δίλημμα έχεις να αντιμετωπίσεις! Απορώ πώς τα κατάφερες και το κράτησες μέσα σου μια ολόκληρη εβδομάδα! Δε νομίζω πως θα καταφέρεις κάτι καταπνίγοντας τα συναισθήματά σου. Θα πρέπει να το βγάλεις από μέσα σου. Δεν είναι δική σου η ευθύνη που τα πράγματα έφτασαν εκεί. Για να έχει φτάσει ο πατέρας σου στο σημείο να βλέπει μια άλλη γυναίκα, προφανώς υπάρχει ρήγμα στη σχέση του με τη μητέρα σου, που επαναλαμβάνω, δεν είναι δικό σου φταίξιμο. Δεν είσαι η αιτία, ούτε μπορείς να κρατήσεις το γάμο των γονιών σου. Όμως το να έχεις ένα τέτοιο μυστικό να σε βαραίνει, θα σε εξαντλήσει ψυχολογικά.
Δεν γνωρίζω ποια είναι η σχέση σου με τον πατέρα σου, όμως νομίζω ότι από αυτόν θα έπρεπε να ξεκινήσεις. Βρεθείτε κάπου οι δυο σας και με ήρεμο τρόπο πες του τι είδες. Δεν είσαι μικρό κοριτσάκι. Ξέρει ότι καταλαβαίνεις. Μη γίνεις επιθετική, μην τον κατηγορήσεις. Εξήγησε του
πως προσπαθείς να καταλάβεις και πως σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελες να πληγωθεί η μητέρα σου. Ίσως αν δει την ηρεμία με την οποία το αντιμετωπίζεις, να σου ανοιχτεί. Νομίζω πως και αυτός θα έχει τύψεις και θα ανακουφιστεί αν νιώσει πως το παιδί του τον ακούει.
Όσον αφορά τη μητέρα σου, θεωρώ πως αν της εκμυστηρευτείς το γεγονός, θα πρέπει να είσαι έτοιμη για αλλαγές στο σπίτι….. ακόμη κι αν δεν αντιδράσει άσχημα, σίγουρα θα νιώσει προδομένη και η συμπεριφορά της θα αλλάξει.
Εάν δεν θέλεις να μιλήσεις σε κανέναν από τους δύο, ένα πολύ έμπιστο κοντινό σου πρόσωπο, μια θεία ίσως, μια φίλη, να αποτελέσουν τον κυματοθραύστη. Ένας ψυχολόγος, ίσως να ήταν μια καλή λύση. Όμως μίλα. Βγάλε από μέσα σου αυτό το βάρος.
