Οι γυναίκες και τα κορίτσια στην εφηβεία εμφανίζουν πολύ συχνά εντερικές διαταραχές . Αρκετές είναι οι μελέτες οι οποίες αποδεικνύουν μια έντονη σπλαχνική ευαισθησία στις γυναίκες, γεγονός που μπορεί να αιτιολογήσει τα έντονα γαστρεντερικά συμπτώματα που νιώθουν σε σχέση με το αντρικό φύλο.
Πέρα από την ευαισθησία στα συμπτώματα, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι ορισμένες πεπτικές διαταραχές είναι πιο πιθανό να επηρεάσουν τις γυναίκες παρά τους άνδρες. Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου (IBS) – μια διαταραχή που περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενες κρίσεις κοιλιακού άλγους και αλλαγές στις κινήσεις του εντέρου (διαρροϊκές κενώσεις, δυσκοιλιότητα ή εναλλασσόμενες εξάρσεις και των δύο) – είναι δύο έως έξι φορές πιο συχνές στις γυναίκες από τους άνδρες. Επιπλέον, οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου (IBD), συμπεριλαμβανομένης της νόσου του Crohn και της ελκώδους κολίτιδας, επηρεάζει διπλάσιες γυναίκες από τους άνδρες, σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολέγιο Γαστρεντερολογίας.
Επίσης, η κοιλιοκάκη – μια αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί φούσκωμα, χρόνια διάρροια, δυσκοιλιότητα και άλλα συμπτώματα του γαστρεντερικού συστήματος και προκαλείται από την κατανάλωση γλουτένης – διαγιγνώσκεται σχεδόν δύο φορές πιο συχνά στις γυναίκες από ότι στους άνδρες. Στις γαστρεντερικές διαταραχές που επηρεάζουν περισσότερο τις γυναίκες συμπεριλαμβάνεται η χρόνια δυσπεψία, το σύνδρομο των κυκλικών εμετικών επεισοδίων (χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια ναυτίας, εμέτου και ξηρότητας, που χωρίζονται από περιόδους χωρίς συμπτώματα), η καθυστερημένη κένωση του στομάχου ή αλλιώς γαστροπάρεση αλλά και η χρόνια δυσκοιλιότητα.
Γιατί οι γυναίκες όμως είναι πιο επιρρεπείς στις γαστρεντερικές και εντερικές διαταραχές;
Υπάρχει διαφορά λοιπόν στην λειτουργία και φυσιολογία του πεπτικού συστήματος των γυναικών σε σχέση με τους άντρες; Η απάντηση είναι περίπλοκη και δεν είναι πλήρως κατανοητή.
Οι αναπαραγωγικές ορμόνες μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο. Οι γυναικείες ορμόνες, όπως τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη, έχουν μεγάλη επίδραση στον γαστρεντερικό σωλήνα, όσον αφορά την κινητικότητα, την ευαισθητοποίηση του πόνου και τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος μεταδίδει μηνύματα στο γαστρεντερικό σωλήνα. Ως αποτέλεσμα, οι γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν εξάρσεις διαταραχών του γαστρεντερικού συστήματος σε ορισμένες περιόδους του μήνα, όπως κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρύσεως ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Επιπλέον, οι γυναίκες έχουν ένα πιο εύκολα ενεργοποιημένο ανοσοποιητικό σύστημα από τους άνδρες και έτσι η λειτουργία του ανοσοποιητικού, συμπεριλαμβανομένων των φλεγμονωδών διεργασιών, παίζει ρόλο στην κοιλιοκάκη και τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Επιπλέον, ο ίδιος ο γαστρεντερικός σωλήνας είναι μεγαλύτερος στις γυναίκες και αυτή η διαφορά στο μήκος μπορεί να επηρεάσει τον χρόνο διέλευσης μέσω του γαστρεντερικού σωλήνα. Ακόμα, το στομάχι των γυναικών αδειάζει ελαφρώς πιο αργά από ότι των ανδρών , χωρίς να είναι γνωστή η αιτιολογία, αλλά μπορεί να εξηγήσει τη μεγαλύτερη ευαισθησία των γυναικών στη γαστροπάρεση.
Οι έρευνες δείχνουν επίσης, ότι τα νευρικά κύτταρα του εντέρου είναι πιο υποτονικά στις γυναίκες, γι’ αυτό μπορεί να είναι ο λόγος για τον οποίο το IBS και η γαστροπάρεση εμφανίζονται πιο συχνά στις γυναίκες. Ένας άλλος πιθανός παράγοντας που συμβάλλει έχει να κάνει με ψυχολογικά θέματα. Το άγχος και η κατάθλιψη, που είναι πιο κοινά στις γυναίκες παρά στους άνδρες, μπορούν να επιδεινώσουν τη σοβαρότητα της διαταραγμένης λειτουργίας του εντέρου, καθώς το να νιώθουμε άγχος ή κατάθλιψη, συνδέεται με το πώς λειτουργεί το γαστρεντερικό μας σύστημα.
Γράφει ο Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος Ευμένης Καραφυλλίδης