Ας ξεκινήσουμε με το ότι δεν είναι φυσιολογικό ένα παιδί να κουβαλάει πάνω του μαχαίρι, λεπίδα, σουγιά, σπρέι πιπεριού, πιστόλι ή οποιοδήποτε άλλο αιχμηρό αντικείμενο που μπορεί να προκαλέσει βλάβη στους άλλους. Δεν είναι σε καμία περίπτωση δικαιολογημένη συμπεριφορά ,θεωρείται παράνομη και παραβατική και απαιτείται άμεση λήψη μέτρων εντός και εκτός του σχολείου για να ελεγχθεί η ψυχολογική και οικογενειακή κατάσταση του παιδιού που φέρεται να κουβαλάει μαζί του στο σχολείο τέτοιου είδους αντικείμενα.
Ποιοι είναι όμως οι συχνότεροι λόγοι που οδηγούν το παιδί στο να έχει στη τσάντα του ή στο μπουφάν του ένα μαχαίρι;
1] Πρώτος λόγος είναι ο φόβος που μπορεί να νιώθει το παιδί και η προσπάθεια του να αμυνθεί και να προστατευτεί. Αν ένα παιδί έχει πέσει θύμα βίαιου εκφοβισμού, αν του έχουν προκαλέσει σωματικές και ψυχικές βλάβες μπορεί να οπλιστεί με σκοπό να προστατευτεί.
2]Ο θυμός, η θλίψη ,η απόρριψη αλλά και η ζήλια μπορούν να οπλίσουν το χέρι ενός παιδιού κάνοντας το εκδικητικό απέναντι στη κοινωνία.
3]Αν ένα παιδί δέχεται ενδοοικογενειακή βία, αν βιώνει περιστατικά βίας και ταπείνωσης στο σπίτι του με αποδέκτη το ίδιο ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένεια του, ενδέχεται να θέλει να τα μιμηθεί και να τα αναπαράξει στο σχολικό περιβάλλον θεωρώντας τα φυσιολογικά .
4] Βαθιά ψυχικά τραύματα που δεν έχουν υποστηριχτεί, αισθήματα μειονεξίας, ανασφάλειες, άγχος και κατάθλιψη οδηγούν τα παιδιά σε παραβατικές πράξεις.
5]Η ελλιπής οικογενειακή φροντίδα, η έλλειψη ορίων και προγράμματος μέσα στην οικογένεια θα μπορούσαν να οπλίσουν το χέρι ενός μαθητή καθώς έχει μάθει να δρα ανεξέλεγκτα και να μη λογοδοτεί σε κανέναν.
Αν ένα παιδί ή ένας έφηβος έχει μαζί του αιχμηρά αντικείμενα που μπορούν να βλάψουν τους άλλους δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους. Απαιτείται η λήψη αυστηρών μέτρων, συζήτηση με το παιδί, υποστήριξη από ειδικό Ψυχολόγο και απόλυτη συνεργασία γονιών και σχολείου.
Γράφει η Κατερίνα Ζαγοραίου
