ΑΠΑΝΤΗΣΗ;
Η άθληση των παιδιών παρουσιάζει πολλαπλά οφέλη, συνολικά στην υγεία τους καθώς και στην κοινωνικοποίησή τους. Παρόλα αυτά συχνοί είναι οι μυοσκελετικοί τραυματισμοί. Σε αυτό συμβάλει η παρουσία στα οστά των παιδιών των επιφυσιακών πλακών, περιοχών από όπου αναπτύσσονται τα οστά και παρουσιάζουν σχετική αδυναμία.
Οι αθλητικές κακώσεις διακρίνονται σε 2 κατηγορίες. Στις οξείες τραυματικές (πχ κατάγματα) και στις κακώσεις από καταπόνηση (πχ αποφυσίτιδες).
Συχνότερες κακώσεις άνω άκρου:
- Κατάγματα στον καρπό, στο αντιβράχιο και στον αγκώνα.
- Εξαρθρήματα στον ώμο.
- Στην άρθρωση του ώμου και του αγκώνα παρατηρούνται και κακώσεις από καταπόνηση στις επιφυσιακές πλάκες (little league elbow and little league shoulder).
Συχνότερες κακώσεις κάτω άκρου:
- Διαστρέμματα στην ποδοκνημική.
- Αποφυσίτιδα πτέρνας (Sever’s disease) και κνημιαίου κυρτώματος (Osgood-Schlatter).
- Shin splints (πόνος στην κνήμη).
- Κατάγματα κόπωσης (συχνά στα μετατάρσια).
- Ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου του γόνατος.
- Ρήξη μηνίσκων.
Συχνότερες κακώσεις σπονδυλικής στήλης
- Σπονδυλόλυση – σπονδυλολίσθηση
Πρόληψη των τραυματισμών
Τα παιδιά θα πρέπει να ξεκουράζονται επαρκώς, να ενυδατώνονται σωστά και να χρησιμοποιούν τον κατάλληλο για το άθλημα τους εξοπλισμό. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να ακολουθούν ένα σωστό πρόγραμμα ενδυνάμωσης και αποθεραπείας.
Υπάρχουν μελέτες που αναφέρουν ότι η ενασχόληση, από μικρή ηλικία με ένα μόνο άθλημα, ενέχει αυξημένο κίνδυνο τραυματισμών από καταπόνηση. Ως εκ τούτου, τα παιδιά θα πρέπει να ενθαρρύνονται να κάνουν πολλαπλά αθλήματα μέχρι την εφηβεία.
Οι προπονητές θα πρέπει να σταματούν τους αθλητές τους από την άθληση, εάν εκείνοι αισθάνονται ενοχλήσεις και σε περίπτωση που αυτές επιμένουν ή σε τραυματισμό να τους παραπέμπουν σε εξειδικευμένο Ορθοπεδικό, ώστε να τεθεί η σωστή διάγνωση, να σχεδιαστεί η κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση και να προσδιοριστεί πότε είναι ασφαλής η επιστροφή στην άθληση.
Απαντά ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Φραγκίσκος Ξυπνητός Διευθυντής Ιατρικού επιτελείου ΑΕΚ BC