Μαρτυρία μαμάς
Ο γιος μου είναι 17 χρονών. Από τότε που ήταν μικρός θεωρούσα ότι ήταν πολύ σωστό και ώριμο παιδί όμως με όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο μήνα νομίζω ότι δεν έχω καταλάβει καθόλου το παιδί μου. Οι πράξεις του με έχουν κάνει έξαλλη. Είναι σαν να έχω δεχτεί κεραυνό εν αιθρία.Είμαστε μια αρκετά ευκατάστατη οικογένεια και ποτέ δεν του έλειψε τίποτα. Πάντα φορούσε τα καλύτερα ρούχα και παπούτσια και του δίναμε γενναιόδωρο χαρτζιλίκι. Πριν είκοσι μέρες όμως περίπου δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από το αστυνομικό τμήμα για να μου πουν ότι ο γιος μου κρατείται για κλοπή. Έπαθα σοκ ! Πήγα αμέσως εκεί που τον κρατούσαν και μου είπαν ότι είχε κλέψει από ένα κατάστημα γνωστής αθλητικής μάρκας 2 μπλούζες. Ένιωσα πάρα πολύ άσχημα , στην πραγματικότητα έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Κατάφερα με πολλά παρακάλια να μη του γίνει μήνυση και με την υπόσχεση ότι δεν θα ξανασυμβεί τον πήρα και φύγαμε. Μετά όμως από λίγες μέρες βρήκα μέσα στη ντουλάπα του είδη ρουχισμού πανάκριβα και αρώματα που δεν του τα έχουμε αγοράσει εμείς. Όταν γύρισε από το σχολείο μετά από πολύ πίεση παραδέχτηκε ότι τα είχε κλέψει από ένα εμπορικό κέντρο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνει αυτό. Πραγματικά δεν του λείπει τίποτα. Είναι κλεπτομανής; Πρέπει να τον πάω σε ψυχολόγο; Δεν αναγνωρίζω το παιδί μου…
