Οι μορφές κακοποίησης που μπορεί να δεχτεί ένα παιδί είναι η σωματική , η συναισθηματική-ψυχολογική, η σεξουαλική και η παραμέληση.
Ποια είναι όμως τα συμπτώματα εκείνα που θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε ότι ένα παιδί κακοποιείται;
- Σημάδια στο σώμα του παιδιού και πληγές που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν.
- Απομόνωση, απόσυρση και δυσκολία κοινωνικοποίησης.
- Απείθαρχη συμπεριφορά
- Κατάθλιψη.
- Παθητική και υπερβολικά υποχωρητική στάση
- Το παιδί έρχεται πολύ νωρίς στο σχολείο και κάθεται ως πολύ αργά. Αυτό δείχνει ότι δεν θέλει να επιστρέψει στο σπίτι του.
- Μαθησιακές δυσκολίες που δεν οφείλονται σε οργανικά αίτια.
- Ξαφνική αλλαγή στις επιδόσεις του στο σχολείο. Συνήθως μείωση της απόδοσης του.
- Πιπίλισμα του δακτύλου και αδυναμία ελέγχου των σφιγκτήρων.
- Αποφυγή αγγιγμάτων και εσωστρέφεια.
- Σεξουαλικές γνώσεις που δεν ταιριάζουν με την ηλικία.
- Σεξουαλικές συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν με την ηλικία.
- Πολλές φορές η ίδια η στάση των γονέων μπορεί να μας υποψιάσει. Αν οι γονείς δείχνουν μικρό ενδιαφέρον για το παιδί τους, αν το αφήνουν μόνο στο σπίτι πολλές ώρες , αν δεν φροντίζουν για την υγιεινή και για την εμφάνιση του και αν συνέχεια το κατηγορούν και του επιρρίπτουν ευθύνες τότε είναι πολύ πιθανόν αυτοί οι γονείς να είναι και κακοποιητές.
Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να δράσουμε , αν αντιληφθούμε αλλαγές στη συμπεριφορά ενός παιδιού, αν δούμε μώλωπες αδικαιολόγητους ή αν παρατηρήσουμε κάποιο από τα υπόλοιπα συμπτώματα που προαναφέρθηκαν. Ο ρόλος των εκπαιδευτικών ως παρατηρητές , είναι πολύ σημαντικός γιατί λόγω των πολλών ωρών που συναναστρέφονται με τα παιδιά , είναι πιο εύκολο να διαπιστώσουν αν ένα παιδί είναι θύμα κακοποίησης και να δράσουν άμεσα.
Γράφει η Κατερίνα Ζαγοραίου