Η ΔΕΠΥ ή αλλιώς Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας είναι ευδιάκριτη συνήθως από την ηλικία των 3 ετών και γίνεται περισσότερο εμφανής όταν το παιδί αρχίζει να πηγαίνει στο σχολείο. Τα συμπτώματα της υπερκινητικότητας υποχωρούν συνήθως με την πάροδο της ηλικίας όμως πολλά παιδιά συνεχίζουν να έχουν προβλήματα ακόμη και όταν ενηλικιώνονται.
Τα συμπτώματα της συγκεκριμένης διαταραχής είναι:
- Αδυναμία συγκέντρωσης. Το παιδί δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί σε μία δραστηριότητα. Δεν μπορεί να μελετήσει για αυτό και αποφεύγει το διάβασμα ενώ συνέχεια αποσπάται η προσοχή του σε κάτι άλλο.
- Κάνει λάθη από απροσεξία όταν γράφει.
- Φαίνεται να μην ακούει όταν του μιλάνε και του δίνουν οδηγίες.
- Δεν μπορεί να ακολουθήσει τους κανόνες ενός παιχνιδιού.
- Χάνει συνέχεια τα πράγματα του και δεν θυμάται που τα έχει βάλει.
- Δυσκολεύεται να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα και να οργανώσει τον χρόνο ή τα πράγματα του.
- Κινείται νευρικά ,στριφογυρίζει και δυσκολεύεται να μείνει καθιστό.
- Μιλάει συνεχώς και πετάγεται από το ένα θέμα στο άλλο. Είναι εξαιρετικά φλύαρο.
- Διακόπτει τους άλλους όταν μιλάνε ή όταν παίζουν.
- Δεν έχει αίσθηση του κινδύνου για αυτό και το βλέπουμε συχνά να σκαρφαλώνει ή να κάνει απερίσκεπτες κινήσεις .
Μελέτες έδειξαν ότι πολλά παιδία που είχαν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ συνέχισαν και στην ενήλικη ζωή τους να έχουν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της συγκεκριμένης διαταραχής. Τα συμπτώματα αδυναμίας συγκέντρωσης παρέμειναν, ενώ τα συμπτώματα υπερκινητικότητας και μειωμένης προσοχής αντικαταστάθηκαν από άγχος και ιδεοληψίες.
Γράφει η Κατερίνα Ζαγοραίου