Όλες οι μαμάδες ή καλύτερα όλοι οι γονείς το έχουν αντιμετωπίσει αυτό ουκ ολίγες φορές. Δεν είναι καθόλου σπάνιο φαινόμενο να ρωτάς το παιδί σου πως πέρασε στο σχολείο του και να παίρνεις μονολεκτική απάντηση, να ρωτάς αν είναι καλά, επειδή το βλέπεις στεναχωρημένο και να παίρνεις ως απάντηση ένα νεύμα του κεφαλιού, να προσπαθείς να το πλησιάσεις και να συζητήσεις μαζί του και να πέφτεις συνέχεια πάνω σε ένα τοίχο. Αυτό βέβαια συμβαίνει τις περισσότερες φορές όταν το παιδί βρίσκεται στην εφηβεία .Εκεί κάπου στην ηλικία των 12ετών ξεκινάνε τα προβλήματα της επικοινωνίας και εσύ αρχίζεις να αναρωτιέσαι τι συμβαίνει. Αρχίζεις να έχεις ενοχές ,να φοβάσαι ότι κάτι δεν έχεις καλά στην ανατροφή του παιδιού ή ότι έχεις αποτύχει στο ρόλο της μητέρας ή του γονέα γενικότερα.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι εξαιτίας των οποίων ένας έφηβος μπορεί να μη μιλάει στους γονείς του, αλλά τις περισσότερες φορές ο λόγος είναι ένας και λέγεται εφηβεία.
1] Ο πιο συχνός λόγος λοιπόν είναι η εφηβεία. Μιλάμε λοιπόν για μια περίοδο αποστασιοποίησης και ανεξαρτητοποίησης που φυσιολογικά δημιουργεί μια απόσταση. Οι έφηβοι ασχολούνται με τα δικά τους θέματα- προβλήματα- ενδιαφέροντα που δεν θέλουν να μοιραστούν μαζί σου. Προσπαθούν να καταλάβουν το σώμα τους, τις σκέψεις τους και τις επιθυμίες τους. Βρίσκονται σε μια φάση απομόνωσης και αναζήτησης της ταυτότητας τους και απορρίπτουν άθελα τους όσα θεωρούν δεδομένα και καθημερινά.
2] Άλλος λόγος μπορεί να είναι κάποια προβλήματα του παρελθόντος που δεν συζητήθηκαν ποτέ και κακοφόρμισαν. Παλιές εντάσεις ή θέματα επικοινωνίας ίσως έχουν περάσει λάθος μηνύματα στον έφηβο και τον έχουν κάνει να πιστεύει ότι δεν μπορείτε να τον καταλάβετε ή δεν θέλετε να διαθέσετε χρόνο σε εκείνον. Έτσι σιωπηλά αποφάσισε να απομακρυνθεί και να απομονωθεί.
3] Μπορεί να συμβαίνει πραγματικά κάτι σοβαρό στο παιδί σας που του χαλάει την ψυχολογία και δεν ξέρει αν πρέπει να το μοιραστεί μαζί σας. Μπορεί κάποιος να το παρενοχλεί ,κάποιος να το έχει επηρεάσει αρνητικά ή και να υφίσταται κακοποίηση εντός ή εκτός του σχολείου. Στη περίπτωση που ισχύει κάτι τέτοιο μπορεί να ντρέπεται να το μοιραστεί μαζί σου. Εσύ όμως πρέπει να ψάξεις τα σημάδια που μαρτυρούν ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά και να πράξεις αναλόγως.
Δώσε χώρο στο παιδί σου αλλά δείξε ότι είσαι διαθέσιμος να μιλήσεις μαζί του, να το ακούσεις και να συμπαρασταθείς. Να ξέρει κάθε στιγμή ότι είσαι εκεί γι αυτό.
Γράφει η Κατερίνα Ζαγοραίου
